قوانین کار کشور آلمان – بخش اول
کشور آلمان از لحاظ اقتصادی یکی از قدرتمند ترین کشورهای اروپایی است که حدود 83 میلیون نفر جمعیت دارد و پایتخت آن شهر برلین است. زبان رسمی مردم این کشور زبان آلمانی است که شاخه ای از زبان های هندو اروپایی است و به جز آلمان، زبان مردم کشورهایی نظیر اتریش، سوئیس، لیختن اشتاین، لوکزامبورگ، بخشهایی از بلژیک و جنوب دانمارک هم می باشد. از آن جایی که این کشور یکی از قدرت های اقتصادی دنیا است، کارمندانی که در این کشور مشغول به فعالیت هستند، از مزیت هایی نظیر دریافت حقوق بالا، بیمه و خدمات اجتماعی ویژه بهره مند هستند. از این رو مهاجران بسیاری از سراسر جهان، آلمان را برای مهاجرت کاری خود انتخاب می کنند.
نرخ بيكارى در كشور آلمان حدود 5.8 درصد است كه اين موضوع موجب شانس بالاى كاريابى مهاجرين در اين كشور می شود. در این کشور، نرخ بیکاری تعداد بیکاران ثبت شده را به عنوان درصدی از نیروی کار غیرنظامی اندازه گیری می کنند. بیکاران ثبت نام شده طبق آمار جمع آوری شده توسط اداره کار فدرال، افرادی که به سن 15 سالگی رسیده اند اما هنوز به سن 65 سالگی نرسیده اند و هیچ شغلی ندارند یا فقط بخشی از آن را ندارند، بیکار محسوب شده و به دنبال شغل مشمول بیمه اجباری با زمان کاری حداقل 15 ساعت در هفته می گردند. این افراد باید در مرکز کاریابی مناسب ثبت نام کرده باشند و نباید گواهی عدم صلاحیت برای کار داشته باشند.
در این مقاله به بخشی از شرایط کاری و ساعت کار آلمان می پردازیم ، همراهان همیشگی سون استار همراه ما باشید.
ساعت کاری در آلمان چقدر است ؟
ساعت کاری در آلمان چقدر است ؟ به طور متوسط، کارمندان در آلمان کمترین ساعات کاری را در اروپا دارند! به همین دلیل در ساعات کاری بیشترین بهروری را دارند. در واقع آلمانیها تلاش کردهاند تا تعادلی ایده آل بین زندگی و کار برقرار کنند. در آن سمت ماجرا، ساعتهایی که صرف انجام امور کاری و اشتغالی خود میکنند، بسیار بهرهور بوده و کارفرمایان هم مستمر بر کیفیت و خروجی کار آنها نظارت میکنند. وجود ساعات کاری منظم در این کشور سبب شد تا متقاضیان زیادی قصد مهاجرت آلمان را داشته باشند.
تعداد ساعتهای کاری، اغلب یک دغدغه بزرگ برای مهاجران به شمار میآید که با ویزای کاری عازم آلمان میشوند. آنها نگران ساعتهای طولانی و فرسایشی کار هستند اما در واقع روند به شکل دیگری است
کار تمام وقت در آلمان
متوسط ساعت کاری در آلمان در هفته بین 36 تا 40 ساعت است. اکثر مشاغل تمام وقت در آلمان هفت یا هشت ساعت در روز، پنج روز در هفته، با یک ساعت یا 30 دقیقه وقفه در هنگام ناهار را شامل می شوند. برخی از شرکت ها ممکن است هفته کاری طولانی تری داشته باشند، اما ما به ازای آن، حقوق بیشتر یا مرخصی تعطیلات سالانه اضافی به کارمندان خود به عنوان غرامت می پردازند. نیروی کار در اصطلاح خود اشتغال (Self-employed workers) نیز اغلب بیش از 48 ساعت در هفته کار می کند.
کار پاره وقت یا پارت تایم
در آلمان هر فردی که هفته ای کمتر از ۳۰ ساعت کاری در آلمان کار کند، یک کارمند نیمه وقت محسوب می شود.کار پاره وقت بیشتر برای مشاغل آزاد و فریلنسرها مورد پسند است. مقررات سخاوتمندانه آلمان برای کمک هزینه به والدین نیز به خوبی با کار پاره وقت ترکیب شده است. در سال ۲۰۱۸ ، بزرگترین اتحادیه فلزکاری آلمان در یک نبرد حقوقی پیروز شد تا حق کار معادل یک هفتهی ۲۸ ساعته را کسب کند.
محدودیت های قانونی برای ساعت کاری در آلمان
در آلمان محدودیت های قانونی سفت و سختی برای ساعت کاری در آلمان وجود دارد:
- شما مجاز به کار بیش از هشت ساعت در روز نیستید.
- هفته کاری از دوشنبه تا شنبه بعد ادامه دارد و کارمندان نباید بیش از ۴۸ ساعت در هفته کار کنند.
- این بحث می تواند به ۱۰ ساعت در روز هم افزایش پیدا کند، مشروط به آنکه در عرض شش ماه (یا ۲۴ هفته) جمع متوسط زمان كلی كار بیش از هشت ساعت در روز نشود.
اضافه کار در آلمان
اضافه کارها نیز باید مطابق با حداکثر ساعت کاری باشند (یعنی بیش از ۶۰ ساعت در هفته ، به طور متوسط تا ۴۸ ساعت در یک دوره ۶ ماهه).
اضافه کاری معمولاً با ارائه مرخصی به جای آن جبران می شود ، هرچند برخی از شرکت ها برای هر ساعت اضافه کار هزینه پرداخت می کنند. حق شما برای نحوه جبران ساعت های اضافه کار در قرارداد کار شما مشخص خواهد شد. برخی از شرکت ها معتقدند که مقدار کمی اضافه کار به بخشی طبیعی از کار بدل شده است پس پاداش اضافی ارائه نمیدهد
روز های کاری هفته در آلمان
به طور کلی، در آلمان به استثنای روزهای خاصی، کار در روزهای یکشنبه و تعطیلات رسمی کاملا ممنوع است. علاوه بر این، در آلمان قوانین خاصی برای گروه هایی از کارکنان مانند خردسالان زیر ۱۸ سال و یا بانوان کارمند باردار در نظر گرفته شده است که شامل معافیت حداکثر روزهای کاری اجباری می شوند.
روز های تعطیل در آلمان
طبق قانون تعطیلات فدرال در آلمان، تمامی کارمندانی که شش روز در هفته به صورت پیاپی کار کرده باشند باید حداقل ۲۴ ساعت را معادل یک روز مرخصی با حقوق دریافت کنند.
این حداقل به تناسب هفته کار یک کارمند کاهش نیز می یابد. پس از شش ماه اشتغال کارمندان در آلمان می توانند حق استفاده از تعطیلات دو یا سه هفته ای را نیز داشته باشند.
در آلمان معمول است که تمام کارکنان ۲۵-۳۰ روز تعطیلات با حقوق در قبال پنج روز کار در هفته دریافت کنند.
کارمندان در آلمان در تعطیلات رسمی حقوق نیز دریافت می کنند. در یک سال کاری در آلمان نه روز برای تعطیلات در نظر گرفته شده است. بسیاری از صنایع و مشاغل در این ۹ روز در تمام ایالت ها تعطیل می باشند.
زمان استراحت در آلمان
کارمندان در آلمان بعد از کار باید یک دوره استراحت بدون وقفه حداقل ۱۱ ساعته را داشته باشند. اگر روز کاری کارکنان آلمان بیش از ۶ ساعت، و کمتر از ۹ ساعت باشد، بر اساس قانون باید حتما ۳۰ دقیقه استراحت برای آنها در نظر گرفته شود. برای روزهای کاری بیشتر از ۹ ساعت، کارمندان باید زمان استراحت بیشتری را دریافت کنند.
مرخصی استعلاجی در آلمان
کارمندان در آلمان بر اساس قانون استخدام در این کشور می توانند از مرخصی استعلاجی با حقوق برخوردار شوند. اگر کارکنان در آلمان به دلایل ناتوانی جسمی یا روحی توان کار را نداشته باشند، می توانند از تعهدات کاری خود برای دوره استعلاجی معاف شوند.
در صورت بیماری کارمند باید حتما کارفرمای وی از مدت زمان ناتوانی او مطلع باشد. انتظار می رود اگر ناتوانی کارمندی بیش از ۳ روز طول بکشد، وی می تواند باید برای مدت زمان دوری خود از کار گواهی پزشکی را ارائه دهد.
کارمندان در آلمان این حق را دارند از حقوق و دستمزد معمول خود تا شش هفته برای دوره استعلاجی بهره مند شوند. این مشروط بر این است که وی به مدت چهار هفته کار کرده باشد. کارکنان در آلمان می توانند مرخصی روزانه با حقوق برای رفتن به مطب پزشک نیز دریافت کنند.
اما این تنها در صورتی است که امکان گرفتن وقت ملاقات در خارج از ساعات کاری وجود ندارد. به عنوان مثال، مطب پزشک مورد نظر کارمند تنها در ساعات کار اداری باز است.
مرخصی زایمان در آلمان
قانون حمایت از زنان و زایمان در کانادا از والدینی که کودک آنها تازه متولد شده باشد حفاظت می کند.
بر طبق قانون کار در آلمان اگر کارکنان زن شرایط زیر را داشته باشند نباید کار کنند:
- شش هفته قبل از زایمان، مگر اینکه خود با تمایل شخصی مایل به انجام کار باشد.
- هشت هفته پس از زایمان،
- در صورت زایمان زودرس یا زایمان متعدد، ۱۲ هفته پس از زایمان.
در آلمان در طول مرخصی زایمان، کارفرمایان مستلزم هستند که حقوق کارمندان خود را پرداخت کنند. بر اساس قانون کار در آلمان اخراج در این مدت و حداکثر چهار ماه پس از آنکه زایمان انجام شده است ممنوع است و تمام این منوط به تأیید سازمان های ذیصلاح می باشد.
کارمند مرد در آلمان نیز پس از تولد فرزندش فقط یک روز می تواند از دوره های مرخصی با حقوق استفاده کند. مگر اینکه توافق دیگری از طریق CBA یا سیاست های داخلی شرکت صورت گرفته باشد.
در آلمان والدین مجاز به گرفتن مرخصی والدین تا سه سالگی فرزندشان می باشند. مرخصی در این مدت حق دریافت دستمزد از کارفرما وجود نخواهد داشت. اخراج از کار در این مدت کاملا ممنوع است و ممکن است که منوط به تأیید سازمان های ذیصلاح باشد.
در پایان دوره مرخصی والدین، کارکنان حق دارند به موقعیت های پیشین خود بازگردند.
مرخصی بیماری خانواده در آلمان
تمام کارکنان در آلمان این امکان را دارند که در صورت نیاز برای مراقبت از افراد اعضای نزدیک خانواده خود، شامل مراقبت از کودک بیمار خود مرخصی دریافت کنند.
برای دریافت مرخصی کودک بیمار باید این شرایط وجود داشته باشد:
- کودک زیر ۱۲ سال سن دارد و یا اینکه معلول است؛
- یک گواهی پزشکی می تواند نیاز به مراقبت های بهداشتی را برای مراقبت از خانواده وی تأیید کند.
- مرخصی مراقبت از اعضای خانواده نمی تواند بیش از ده روز در سال باشد مگر آنکه والدین مجرد که می توانند از ۲۰ روز حق با مرخصی استفاده کنند.
- برای هر فرزند، کارمندان در آلمان این امکان را دارند که از مرخصی بلند مدت بدون حقوق ۶ ماهه برای مراقبت از اعضای خانواده خود استفاده کرده باشند. این می تواند شامل فرزندان از جمله فرزندخوانده، والدین، والدین شوهر، همسر و شریک زندگی باشد.
سن بازنشستگی در آلمان
سن بازنشستگی در آلمان به شکل متغیری بر اساس تاریخ تولد و تاریخ شروع کار فرد تعیین می شود. اصولا در آلمان دو نوع بازنشستگی وجود دارد؛ بازنشستگی عمومی (Regelsaltersrente) و بازنشستگی زود هنگام (Frührente). در ادامه، سن بازنشستگی عمومی در آلمان بر اساس سال تولد برای افرادی که حداقل 5 سال به عنوان بیمه شده در سیستم پرداخت بیمه ای کارکرده اند، آورده شده است:
اگر تاریخ تولد شما پس از 1964 است، سن بازنشستگی عمومی برابر با 67 سال می باشد.
اگر تاریخ تولد شما در سال های 1960 تا 1963 است، سن بازنشستگی عمومی به تدریج از 65 سال به 67 سال افزایش پیدا می کند.
اگر تاریخ تولد شما قبل از سال 1959 است، سن بازنشستگی عمومی 65 سال می باشد.
با بخش دوم این مقاله در روزهای آینده همراه ما باشید