برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان (SINP) با تغییرات جدی و کاهش سهمیهها روبرو شد که مسیر مهاجرت هزاران متقاضی را پیچیده کرد. دولت فدرال کانادا سهمیه برنامههای مهاجرت استانی را برای سال ۲۰۲۵ تا ۵۰ درصد کاهش داد.
بر اساس دستورالعمل جدید، استان ساسکاچوان موظف است ۷۵ درصد از سهمیه مهاجرتی را به ساکنین موقت داخل کانادا اختصاص دهد؛ موضوعی که به معنای رد اکثر درخواستهای مهاجرتی از خارج کشور است.
پیامدهای اقتصادی و اجتماعی این تصمیم چیست؟
این تغییرات تاثیر عمیقی بر صنایعی مانند خدمات اقامتی، غذا و رستوران، خردهفروشی و حملونقل گذاشت و باعث شد سهمیههای این بخشها پر شوند و پذیرش نیروهای خارجی در آنها متوقف شود. متقاضیانی که پیشنهاد شغلی معتبر نداشته باشند یا در کانادا اقامت موقت نداشته باشند، درخواستهایشان رد خواهد شد. این شرایط باعث نگرانی کارفرمایان و متقاضیان شده است.
این سیاستها بخشی از رویکرد فدرال برای مدیریت پایدار مهاجرت و رفع نیازهای فوری بازار کار به ویژه در حوزههای بهداشت و ساختوساز است. اما این تغییر ناگهانی باعث سردرگمی و نگرانی وسیع شد و بسیاری از متقاضیان در پی دریافت پاسخهای روشنتر از سوی استان هستند. برنامه SINP جلساتی را برای اطلاعرسانی برگزار میکند تا به کارفرمایان و متقاضیان کمک کند.
پیامدهای گستردهتر برای نظام مهاجرتی کانادا
تغییرات در SINP نمونهای از تحول در نظام مهاجرتی کانادا است که به سمت گزینش نیروی کار بر اساس نیازهای اقتصادی حرکت میکند. دیگر استانها مانند آلبرتا و بریتیشکلمبیا نیز در حال بازنگری برنامههای مهاجرتی خود هستند. این رویکرد به رغم مزایا، نگرانیهایی درباره کمبود نیروی کار در بخشهای کلیدی ایجاد کرده است.
در نهایت، موفقیت مدل جدید مهاجرتی ساسکاچوان وابسته به توانایی استان در مدیریت بهینه سهمیهها و حفظ رشد اقتصادی است. متقاضیان و کارفرمایان باید با انعطاف و آگاهی کامل در این مسیر جدید عمل کنند تا فرصتهای باقیمانده را از دست ندهند و بتوانند جایگاه خود را در بازار کار حفظ کنند.